Düzenli ütü yapan biri değilim ama düzenli çamaşır yıkayan biriyim…Dolayısıyla ütülenecek şeyler birikiyor,dağlar oluşturuyor…Sıkıntı duyuyor muyum bunda? Hayır…Sadece gerekli, o gün giyeceğim şeyleri ütülediğimden öyle saatlerce ütü ile savaşım olmuyor…Ama peki sonrası?

Genelde sabahları hazırlanma aşamasında ütü yaptığım için, evden çıkarken “Ütünün fişinin çektim mi?” acaba sorusu bana eşlik ediyor sessizce…Ta ki apartmandan çıkıp sokağın sonuna geldiğimde bağırıyor içime düşen kurt. Hazırlıyor çatalını bıcağını başlıyor içimi yemeye…”Çektim fişini hatırlıyorum” diye cevap versemde, “Ya çekmediysen” şeklinde yapıştırıyor soruyu içimdeki kurt…Ve hep geri dönüp kontrol ediyorum…Cidden salağım…Bir gün de, kontrol ettiğimde fişi prizde görsem, “ohh iyi ki kontrol etmişim” şeklinde bir ferahlama ile belki mutlu olacağım.Ama her geri döndüğümde, o prize baktığımda boşluğu gördüğümde, içimdeki kurt benle öyle bir dalga geçiyor ki…

Neyse…Bu sabah da aynı durum oldu…Ama bu sefer kontrole gitmedim…Yeter ulan…2 saate kadar apartmandan veya itfaiyeden kimse aramazsa, akşam boş prizi içimdeki kurta gösterim ben geçeceğim dalgamı…